De Leeuw Producties is inmiddels al jaren aan de weg aan het timmeren als producent, maar wil bovendien jonge theatermakers aantrekken om hun theaterspeeltuin uit te proberen. De mogelijkheden zijn grenzeloos, maar het is de sfeer die mensen al jaren verbindt aan dit kleinschalige theater in Arnhem.

Recensent Pierre Simon Thomas ging in gesprek met Frits Tutuarima, de oprichter van De Leeuw Producties, regisseuse Marleen van der Loo en acteur Joost Huijs over wat De Leeuw zó bijzonder maakt. Lees hieronder waarom Theater de Leeuw dé plek is voor jonge makers om zichzelf te ontwikkelen.

 

Klein maar fijn

Op het Leeuwensteinplein in Arnhem zit al jaren een klein vlakkevloertheater verstopt met plek voor 112 man. Veel mensen zijn zich er niet van bewust dat hier een plek huist waar makers en creatievelingen een tweede thuis worden geboden. Buiten dat is Theater de Leeuw inmiddels zelf nu al bijna 7 jaar ook producent van (amateur)musicals en toneelstukken.

Frits, wat komt er allemaal kijken bij een stuk uitvoerend produceren?

Frits: “Het is mijn taak om de mensen op de juiste plek te krijgen. Ik heb bijvoorbeeld een regisseur nodig, een muzikaal leider en een nieuwe titel. Ik brainstorm dan met een groep mensen mijn collega’s, met wie ik samen bepaal wat goed kan zijn voor De Leeuw, maar ook welke boodschap belangrijk is. Raakt het een maatschappelijk thema? Kan je hier iets mee? Kan je mensen aanspreken? De tweede stap is de casting en het repetitieproces. Terwijl het artistiek team het product afmaakt, zorg ik dat alle randzaken zoals decor, licht, geluid etc geregeld wordt. Uiteindelijk ben ik eindverantwoordelijk voor wat er op het podium gebeurt en het product wat er komt te staan.”

 

Marleen, jij hebt Company geregisseerd voor De Leeuw. Wat vind jij fijn aan De Leeuw? En hoe was het voor jou om Company te tackelen?

Marleen: “Voor mij is dit soort van mijn regiespeeltuin, ik ben hier echt op mijn plek. En betreft Company, Frits kwam ermee en ik zei meteen ja! Voor mij zijn die stukken van Sondheim een beetje wat Shakespeare is voor de toneelwereld. Ik vind dat dat repertoire iets is dat we moeten koesteren. Bovendien had ik nog nooit m’n tanden gezet in een Sondheim stuk. Als regisseuse vind ik het heel leuk om enorm te graven in een stuk en bij Company ging het om allemaal echte mensen. Ik wilde dat het publiek in alle “absurde” karakters wel iemand zou herkennen, echte mensen dus en dat vond ik een hele leuke zoektocht met de cast. Het feit dat dat gelukt is en dat zij bereid zijn geweest om daarin (tot alle absurditeit van het stuk) mee te gaan. Dat vooral is iets wat ik altijd zal koesteren, dat maakte dit een hele fijne ervaring.”

 

Benieuwd naar het hele artikel? Klik dan hier! 

 

Door 


Geplaatst op 28 november 2023