Enkelspoor (2018)

‘Ze hakt je niet in kleine nette stukjes. Deze trein. Ze is een mes.’
In de schaduw van een stalen spoorbrug worden Daan en Puck volwassen.
Het is de jaren 30.
In het diepst van de depressie kijken ze gefascineerd omhoog naar de brug.
De trein staat voor beweging, avontuur, ontsnapping en toekomst.
Alles waar de crisis hen van heeft berooft.
Ze verliezen zichzelf in een dodelijke fantasie en in elkaar.

‘Enkelspoor’ is een rauwe en intieme voorstelling.
Een coming of age van een generatie zonder toekomst.
Geen doel, enkel de strijd.
Rennen tegen 135 ton aan staal.